Technika swingu i uderzenia – podstawy squasha

Gra w squasha to nie tylko odbijanie piłki od ściany, które na dłuższą metę może być nudne. To sport, a w każdej dyscyplinie istnieją odmienne techniki, chwyty, kopnięcia, zagrania czy odbicia. Nie inaczej jest w tym przypadku. Uwierz, że będziesz zaskoczony, jak wiele elementów technicznych składa się na osiągane wyniki.

Poznaj niezbędną technikę

Wyjaśnijmy krótko to pojęcie. Swing jest to ruch rakiety do lecącej piłki, powrót po odbiciu, a także samo odbicie. Jeśli opanowałeś właściwy sposób trzymania rakiety, to właśnie opanowanie swingu jest drugą w kolejności umiejętnością, którą powinieneś opanować. Będzie ci ona potrzebna do wykonywania w czasie gry zabójczych, niemożliwych do skontrowania zagrań bez wkładania w nie tytanicznej siły i do zmniejszenia ryzyka popełniania błędów na korcie.

Fazy prawidłowego swingu

Jeszcze zanim ruszysz w stronę lecącej piłki, przygotowujesz rakietę do uderzenia. Podstawą jest wykonanie lekkiego skrętu barków, tak by ułatwić sobie późniejszy ruch. Generalnie im szybciej będziesz gotów do odbicia, tym mniej czasu dajesz przeciwnikowi na przemyślenie odpowiedniej taktyki, a więc zaczynasz drogę do zdobycia punktu.

Zwróć uwagę na:

• otwartą główkę rakiety (odchyl lekko w górę tę stronę naciągu, którą zamierzasz wykonać odbicie)
• dystans do piłki – im więcej miejsca na swing i uderzenie, tym więcej możliwości zagrania niż w wypadku, kiedy jesteś za blisko piłki

Uderzenie to kwestia możliwie najwyższej prędkości rakiety w chwili kontaktu z piłką. Najlepiej, jeśli w tym momencie znajduje się równolegle do podłogi, a po samym wykonaniu odbicia nie zatrzymuje się – pozwól jej swobodnie przebyć odpowiednią drogę, by zakończyć ruch, nie zatrzymując jej od razu.

Zwróć uwagę na:

• Utrzymanie równowagi podczas uderzenia; jej utrata to poważny problem
• w czasie odbicia między rakietą a przedramieniem powinieneś utrzymywać kąt 90°

Swing to taka sama technika jak na przykład kopnięcie w piłce nożnej; każdy zawodnik ma swój sposób, do którego przyzwyczaił się w trakcie wielokrotnych treningów. Jedni biorą większy zamach, inni prawie nie pochylają się do przodu, a jeszcze kolejni wypadają nogą tak daleko, że zaczyna to przypominać szpagat. Poznanie teorii pozwala na efektywną i szybką naukę, a ta w dalszej kolejności prowadzi do wyrobienia indywidualnego stylu.

To, że z początku będziesz za wolny, stracisz równowagę lub zrobisz kilka czysto technicznych błędów, jest więcej niż oczywiste. Tylko pozytywne nastawienie w połączeniu z dobrymi nawykami zagwarantuje sukces.

Jak prawidłowo uderzyć piłkę?

Zanim zaczniesz pracować nad techniką gry, która przerazi i rozbroi twojego przeciwnika, poznaj podstawy, czyli zasady prawidłowego uderzenia piłki. Wbrew pozorom nie jest to takie proste, jak się wydaje. Najodpowiedniejszy moment ma kluczowe znaczenie dla całej wymiany, a określamy go mianem timingu.

Przeciwnik serwuje, piłka odbija się od podłogi. Teraz twoja kolej. Masz trzy możliwości:

• Sposób 1. – uderzasz, gdy piłka wznosi się po kontakcie z podłogą. Szybko dopadasz do piłki i poprzez błyskawiczną reakcję przyspieszasz grę. To ryzykowny, ale opłacalny zabieg; w ten sposób zmuszasz przeciwnika do wysiłku i szybszego zmęczenia.

• Sposób 2. – odbijasz, gdy piłka osiąga szczyt wznoszenia. Tak uderza większość graczy; piłka leci wtedy najwolniej, więc najłatwiej ją trafić.

• Sposób 3. – uderzasz, kiedy piłka opada – to balansowanie na granicy utraty punktu, jak również dobra okazja, by zmienić tempo gry. Wymiana ma swój rytm, a wstrzymywanie odbicia do granic możliwości to zmuszenie przeciwnika do podwójnej pracy – zmiany kierunków, gwałtowne zatrzymywanie się i zwroty są dobrym sposobem na widowiskową wygraną.

Niewielu ludzi zdaje sobie sprawę ze znaczenia czasu odbicia i jego wpływu na sytuację podczas gry. Najbardziej beznadziejne wymiany mogą okazać się wygrane, a ogranie najtrudniejszych przeciwników łatwe jak zabranie dziecku cukierka. O wszystkim decyduje to, jak dobrze nauczysz się wyczuwać właściwy moment – często to on, a nie siła włożona w swing decyduje o tempie i testuje umiejętności naszego rywala.

Timing występuje w większości sportów rakietowych. To chwila, w której należy dostać się do piłki, czas potrzebny do odbicia, zachowanie płynności ruchów i wreszcie moment, w którym trafiasz piłkę. Często zdarzy się, że mecz będzie miał jednostajne, równe tempo, które w kilka sekund możesz zmienić. Jeśli twój rywal także dba o właściwy timing, masz wyzwanie – sprostać ciągłym zmianom rytmu gry i nie dać się pokonać.

Krok 1. – piłka nadlatuje – a ty ustawiasz się bokiem do ściany przedniej, przygotowując rakietę do uderzenia poprzez uniesienie jej do góry.

Krok 2. – wykonujesz krok w stronę piłki, pochylasz tułów w przód, a ciężar ciała przenosisz na stopę wykroczną. W tym samym czasie rakieta zaczyna wędrować w stronę piłki.

Zwróć uwagę na:

Prawidłowe ustawienie i wcześniejsze przygotowanie rakiety do uderzenia
Stawianie pewnego kroku tuż przed odbiciem piłki; dzięki temu przyjmiesz stabilniejszą pozycję.

Krok 3. – uderzasz piłkę w chwili, gdy rakieta osiąga maksymalną prędkość. Starasz się odbijać przed barkiem ręki, w której trzymasz rakietę – to dodatkowa kontrola i zmniejszenie siły potrzebnej do prawidłowego zagrania.

Krok 4. – kończysz uderzenie, rakieta kieruje się w stronę ściany przedniej, a twoim zadaniem jest prowadzenie jej jak najdłużej w jednej płaszczyźnie, co równa się większej kontroli nad piłką.

*Kolejność i technika wykonywania kroków są identyczne w przypadku graczy leworęcznych.

Follow through lub faza kierowania to nic innego jak wszystko to, co dzieje się z rakietą w chwili, gdy ta ma styczność z piłką; zależnie od wykonanego wtedy ruchu decydujesz o tym, gdzie „mała czarna” poleci. Żeby uderzyć i pokierować nią jak najdokładniej, upewnij się, że trzymasz tors w jednej, stabilnej pozycji, gdyż nawet najmniejszy błąd doprowadza do zmian toru lotu. Ponadto warto pamiętać, że główka rakiety w trakcie wykonywania odbicia i tuż po nim powinna być skierowana w linii prostej oraz w tym samym kierunku.

Podczas zagrywania drive kierunek, w który zwraca się rakieta, jest tym samym, w który właśnie poleciała piłka. Nazywa się to follow through przy forehand drive.

Swing to nie tylko ruch dłonią, ale praca całym ciałem – profesjonalnie mówimy o weight transfer to the shot. To nic innego jak prosta fizyka, której zasady znajdują zastosowanie w wielu sportach. Chodzi dokładnie o skierowanie pędu ciała w tym kierunku, w który chcemy posłać piłkę. Zawodowi gracze często stawiają „twardy” krok tuż przed odbiciem; dzięki temu przyjmują stabilną pozycję, która daje kontrolę nad swingiem. Nie jest to oczywiście balans na wzór tenisowego, a bardziej przesunięcie środka ciężaru ciała na wykroczną nogę.